Wystąpienie otwierające drugi dzień konferencji:
Kryzys, deregulacja i nowa gospodarka
dr Jarosław Gowin – Minister Sprawiedliwości
IV Panel: Polska polityka rozwoju wobec zmian na scenie europejskiej i globalnej
Moderator:
prof. Tadeusz Kudłacz – Kierownik Katedry Gospodarki Regionalnej Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Paneliści:
prof. Grzegorz Gorzelak – Uniwersytet Warszawski
Wyzwania strategiczne Polski i regionów
prof. Jacek Szlachta – Szkoła Główna Handlowa
Doświadczenia programowania rozwoju terytorialnego UE – perspektywa 2050
prof. Aleksander Noworól – Dyrektor Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego
Koncepcja hierarchizacji systemu planowania w świetle nowej polityki regionalnej w Polsce
prof. Bolesław Domański – Dyrektor Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego
Dylematy polityki rozwoju polskich regionów
Jacek Woźniak – Pełnomocnik Zarządu Województwa Małopolskiego ds. Planowania Strategicznego
Małopolska jako regionalny ośrodek myśli strategicznej
V Panel: Kultura myśli strategicznej: Europa – Świat. Jaka będzie odpowiedź na zmiany?
Moderator: Michał Szułdrzyński – publicysta prasowy i telewizyjny ("Rzeczpospolita", TVP Info)
Paneliści:
prof. Roman Galar – Politechnika Wrocławska
Co to znaczy kultura myśli strategicznej w świecie XXI wieku?
dr hab. Krzysztof Szczerski – Poseł, Uniwersytet Jagielloński
Jaka powinna być polska prędkość w Europie? O strategii odnajdywania się w Europie wielu prędkości
dr Olaf Osica – Dyrektor Ośrodka Studiów Wschodnich
Kultura strategiczna Europy w czasach kryzysu
Paweł Szałamacha – Poseł, b. Prezes Zarządu Instytutu Sobieskiego
Ósma kultura kapitalizmu – model rozwoju gospodarczego dla Polski
Ksawery Burski – sinolog, b. ambasador RP w Chinach
Władza publiczna nie może zrezygnować z interwencji, tam gdzie jest to niezbędne, a więc w sprawie lokalizacji i kształtowania ładu przestrzennego.
Dziś w Europie Środkowej kluczową rolę odgrywa nowe, prawie niewidzialne i jakby pozbawione ambicji, niedrapieżne "imperium europejskie".
Historyczne doświadczenie europejskie to nie doświadczenie ponadnarodowej jedności, lecz empiria państw narodowych (w przeszłości ze sobą rywalizujących), ludzi żyjących we własnych enklawach, mówiących różnymi językami, mających różne tradycje.
