– Jaki jest potencjał polskiego myślenia strategicznego?
– Czy w Polsce działają trwałe mechanizmy instytucjonalne programowania przyszłości?
– Czy można programować przyszłość bez strategicznego przywództwa?
– Na jakich zewnętrznych doświadczeniach myślenia o przyszłości powinniśmy się opierać? Jak wykorzystać instrumentarium, które daje nam członkostwo w organizacjach międzynarodowych, w tym w Unii Europejskiej?
– Co zastąpi po roku 2020 europejską politykę spójności, jaki będzie główny mechanizm programowania i rozwoju dla Polski i jej regionów?
Marek Sowa Marszałek Województwa Małopolskiego
Uroczyste otwarcie Konferencji Krakowskiej
Jacek Woźniak Pełnomocnik Zarządu Województwa Małopolskiego ds. Planowania Strategicznego
Wprowadzenie do VII Konferencji Krakowskiej
Przewodnicząca: Róża Thun Poseł do Parlamentu Europejskiego
Paneliści:
prof. dr hab. Roman Galar Politechnika Wrocławska
Wolność i strategie a magma proceduralna
dr Jan Olbrycht Poseł do Parlamentu Europejskiego
Wymogi UE a wpływ na kulturę myślenia strategicznego w Polsce
Janusz Sepioł Senator RP, Przewodniczący Senackiej Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Publicznej
Przestrzeń jako przedmiot myślenia strategicznego w Polsce
dr hab. Krzysztof Szczerski prof. UJ Uniwersytet Jagielloński, Poseł na Sejm
Strategie rozwoju: między indywidualnym sukcesem a dobrem wspólnym
prof. dr hab. Jacek Szlachta Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Wiceprzewodniczący Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN
Unijna polityka rozwoju – scenariusze prognoz strategicznych do roku 2050
Dyskusja